Rokitnik nie jest w naszym kraju popularny, a szkoda. Okazuje się bowiem, że ten owoc uważany jest za jeden z najzdrowszych na świecie.
Pochodzenie rokitnika
Czasami określa się go mianem „rosyjskiego ananasa”. Występuje w Europie i Azji, aż po Chiny, głównie wzdłuż wybrzeży morskich. W Polsce naturalne jego stanowiska znajdują się tylko nad wybrzeżem Bałtyku po ujście Wisły na wschodzie. Zdziczałe formy rosną również w Pieninach i w rejonach upraw, zwykle w obrębie obszarów zurbanizowanych. Często sadzony jako roślina ozdobna oraz w celu umocnienia skarp.
Właściwości rokitnika
Rokitnik ma owoce mają o nieco cierpkim, kwaskowatym smaku. Zawierają bardzo dużą ilość witaminy C (porównywalną do tej zawartej w aronii czy też dzikiej róży). Warto zwrócić także uwagę na fakt, iż witamina ta w przypadku rokitnika nie utlenia się pod wpływem wysokiej temperatury czy też obróbki termicznej. Nie zapominajmy o tym, że to bardzo bogate źródło innych witamin, wspomnieć warto chociażby o witaminie A,E,K oraz witamin z grupy B. Ze względu na właściwości przeciwutleniające powinno się po niego sięgać jako środek stosowany w profilaktyce antynowotworowej. Ponadto wzmacnia odporność, słynie także z tego, że usprawnia pracę mózgu oraz układu nerwowego. Owoce stosuje się przy dolegliwościach żołądkowych, chorobach reumatycznych, przeziębieniach i chorobach skóry. Owoce zawierają rzadko spotykane w przyrodzie niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe:omega-3, omega-6, omega-7, omega-9.
W kosmetologii stosuje się maseczki kosmetyczne oraz kremy/żele z owoców lub ekstraktów owoców, które poprawiają wygląd cery, opóźniają jej starzenie się, zmniejszają przebarwienia, redukują zmarszczki, odżywiają, nawilżają i odmładzają skórę. Można spożywać go w bardzo różnych formach – dżemu, oleju, nalewki, soku czy też herbaty. Z owoców można robić dżemy, soki i przeciery. Owoce zawierają dużo pektyn umożliwiających zestalanie się przetworów. Owoce utrzymują się na roślinie przez całą zimę, aż do wiosny.
