Jak wskazują badania naukowe niepokojący jest w Polsce, podobnie jak i w innych krajach, wysoki odsetek osób z niedoborami witaminy D, stwierdzany w różnych grupach wiekowych społeczeństwa.
Głównym naturalnym źródłem witaminy D jest synteza skórna, ponadto ważne są także źródła żywieniowe. Postępująca zmiana trybu życia i ograniczone przebywanie na słońcu oraz niska podaż tej witaminy w diecie przyczyniają się do zwiększenia jej deficytów.
Niedobór witaminy D, to nie tylko osteoporoza…
W powszechnym przekonaniu niedobór tej witaminy kojarzony jest głównie z rozwojem chorób układu kostnego – krzywicą, osteomalacją i osteoporozą. Tradycyjnie uznawana jest jako czynnik przeciwkrzywiczy i zapobiegający osteoporozie. Tymczasem, skutki niedoboru tej witaminy dotyczą również innych układów i narządów, gdyż witamina D odgrywa ważną rolę w prawidłowym ich funkcjonowaniu. Obecnie obniżone zasoby ustrojowe witaminy D postrzegane są jako ważny czynnik ryzyka rozwoju wielu chorób, m in. nowotworowych, układu sercowo-naczyniowego, autoimmunologicznych oraz wielu innych schorzeń.
Co jeść?
Najlepszym źródłem są tłuste ryby, olej z wątroby, jaja, mleko fortyfikowane i przetwory mleczne.
Witamin D z pożywienia pochodzi głównie:
– ze spożywanych tłuszczów (ok. 36-55%)
– z mięsa i podrobów (ok. 25–45%)
-z mlecznych (ok. 15–30%)
-z ryb i przetworów rybnych (ok. 2-8%)
