Określenie „woda” wymaga uściślenia informacją o przeznaczeniu danej wody. Każda woda przeznaczona do spożycia w stanie „surowym” , czyli bez gotowania, powinna spełniać określone w stosownych przepisach, wymagania.
W tym chemiczne i mikrobiologiczne dotyczące bezpieczeństwa pod względem zdrowotnym w miejscu jej wykorzystania tj. na wypływie z kranu lub w butelce i innych opakowaniach.
W wodzie udostępnianej systemem wodociągów, ze względu na jej przeznaczenie również do celów higienicznych, gospodarczych czy produkcyjnych, musi być limitowana zawartość niektórych składników. Ważna jest też zawartość składników rozpuszczonych, również tych, które dla celów spożywczych są pożądane.
Jakie wody pić?
Naturalne wody mineralne, wody źródlane i wody stołowe pochodzące z zasobów podziemnych, pierwotnie czyste, nie wymagające dezynfekcji środkami chemicznymi, a przy tym zróżnicowane pod względem składu chemicznego, są przeznaczone wyłącznie do spożycia, głównie do picia bez podgrzewania, w celu zachowania naturalnych właściwości. Wody zawierające od ok. 200 mg/l do ok. 600 mg/l rozpuszczonych składników mineralnych w zrównoważonych stężeniach są odpowiednie do picia w celu racjonalnego uwodnienia organizmu i jego prawidłowego funkcjonowania. Naturalne wody mineralne średniozmineralizowane (od 500 do 1500 mg/l) oraz wysokozmineralizowane (> 1500 do ok. 4000mg/l) należy dobierać według stężenia składników wyróżniających daną wodę, nadających jej właściwości odżywcze lub dietetyczne.
Wszystko zależy od stężenia pierwiastków i minerałów
W wodach podziemnych naturalnego pochodzenia stwierdzono kilkadziesiąt pierwiastków chemicznych i ich połączeń (związków) w bardzo zróżnicowanych stężeniach, podobnie jak w organizmie człowieka. Są wśród nich mikroelementy (w stężeniach <0,1 mg/l), w tym niektóre pełniące funkcje katalityczne w procesach ustrojowych. Występują również makroskładniki niezbędne dla podstawowych funkcji życiowych, których zawartość w niektórych wodach wynosi kilkaset mg/l i może być równa dobowemu zapotrzebowaniu w codziennej diecie.
Źródłem tych składników mogą być niektóre naturalne wody mineralne wyróżniające się zawartością: wapnia >150 mg/l, magnezu >50 mg/l, sodu >200 mg/l, chlorków >200 mg/l, a także jodków 0,1-0,25 mg/l czy fluorków 1-2 mg/l .
Jakie wody dla kogo?
Wody z dominującym udziałem chlorków i sodu są odpowiednie do picia przy intensywnym wysiłku fizycznym, w czasie uprawiania sportu oraz wysokich temperaturach otoczenia.
Wody z niską zawartością sodu i chlorków (< 20 mg/l) są odpowiednie dla osób, którym zalecono ograniczanie tych składników w diecie oraz dla małych dzieci i niemowląt.
Czynnikiem wspomagającym przyswajanie przez organizm człowieka składników wprowadzanych z wodą, jest dwutlenek węgla. Zawarty jest w niektórych wodach w źródle lub wprowadzany do wody w procesie rozlewania i oznakowanej jako nisko – (do 1500 mg/l) lub średnio – (do 4000 mg/l) nasyconej dwutlenkiem węgla.
Obowiązkowo 1 litr wody dziennie
Aby pożądane dla zdrowia składniki odżywcze, wprowadzane z wodą, działały znacząco na organizm, należy pić wodę systematycznie – ok 1 l wody dziennie.
Informacje o zawartości składników wyróżniających daną wodę, z podziałem na ich znaczącą zawartość, podane są na etykiecie opakowań jednostkowych w formie: „zawiera wapń” i/lub „zawiera magnez”, „z niską zawartością sodu” itd. Oznaczone w danej wodzie rzeczywiste stężenie tych składników w mg/l podane jest również na etykiecie w opisie jej podstawowego składu chemicznego.
Źródło: GIS
Redakcja GP, fot. pixabay
