Wrzucamy ją do wielu potraw jednogarnkowych oraz zup, czasami przygotowujemy w panierce na podobieństwo kotleta schabowego. Cukinia, bo o niej mowa, nierzadko pojawia się na naszych stołach. Ale czy wiemy, co tak naprawdę w sobie kryje? Odmianę wyselekcjonowano we Włoszech i stąd pierwotna nazwa „cukinia” od włoskiego zucchina [dzukˈkiːna] (tj. mała dynia). Na południowym wschodzie Polski popularność zdobyła nazwa kabaczek. W Polsce roślina jest uprawiana i znana pod obiema nazwami. Ponieważ uprawiane formy mogą różnić się znacznie, więc zależnie od nazwy pod jaką je otrzymano do uprawy, traktowane są nawet jako odrębne gatunki.
Wartości prozdrowotne cukinii
Świetnie sprawdza się w przypadku osób na diecie redukcyjnej, bo jest niskokaloryczna. W stu gramach surowego warzywa znajdziemy tylko kilkanaście kalorii. Mnóstwo w niej natomiast potasu, żelaza oraz magnezu, znajdziemy także szereg witamin: B1, PP, A, C czy K. Cukinia zawiera także sporo beta-karotenu. Świetnie wpływa na procesy trawienne w naszym organizmie, słynie również ze swych właściwości odkwaszających. To jedno z nielicznych warzyw, w których nie odkładają się metale ciężkie, dlatego można ją podawać nawet małym dzieciom. Warto wiedzieć, że jej kwiaty także są jadalne, a sama cukinia bardzo dobrze smakuje również w wersji surowej (na przykład z odrobiną soli).
Można ją jednak także piec, dusić, marynować, a nawet przygotowywać w niej ciasto lub placuszki. Gdy tylko rozpocznie się sezon na cukinię, sięgajmy po nią często!
